Historyzm i ekspresja, czyli świat romantyzmu
Romantyzm, z punktu widzenia stylu architektonicznego, prawdę mówiąc, nigdy nie wykształcił całkowitej odrębności, niezależności oraz oryginalności. Cechą romantyczną, która jednak niewątpliwie zasługuje na zainteresowanie jest swoisty historyzm, który jest tu wyjątkowo widoczny, a dodatkowo posiada wiele uroku. Romantycy bowiem bardzo fascynowali się wszelkimi renesansowymi, a także gotyckimi przesłankami. Styl romantyczny można nawet w pewnym stopniu określić, jako tak zwany afektywny (duży nacisk kładzie się na emocje).
Obfitował on we wszelkiego rodzaju sztuczki, liczne zabiegi, które miały zaskakiwać, wprawiać w zdumienie. Przykładowo, podjęto się w tym czasie próby połączenia pejzażu oraz architektury, co zresztą było bardzo interesującym posunięciem ze strony architektów. W budowlach, skupiano się tylko na samej ich funkcjonalności, co również (jeśli nawet nie bardziej) na przenoszeniu odbiorcy w świat wyobraźni, fascynujących, pełnych ekspresji przeżyć. Z tego też powodu, dopuszczano się stosowania różnych środków, aby osiągnąć pożądany skutek.
Nie było więc ściśle ustalonych zasad i konwencji, a należało się jedynie trzymać pewnych, bardzo ogólnych ram.
Kategorie artykułów
Polecane artykuły
Społeczna rola ochrony zabytków
To, że zabytkowe dzieła architektury podlegają ochronie prawnej jest normą cywilizacyjną w naszym kręgu kulturowym. Obecność takich regulacji w prawie jest wynikową tego, że Europa ma szczególny wkład w rozwój architektury i praktycznie w każdym kraju są fantastyczne przykłady tego, jak można było
Symbol Amnesty International
W maju 1961 roku ukazał się apel Petera Benensona opublikowany w londyńskim „The Observer” o uwolnienie sześciu ofiar dyktatur politycznych nazwanych po raz pierwszy „więźniami sumienia”. W lipcu sygnatariusze apelu spotkali się w Brukseli i postanowili powołać międzynarodowy ruch w obronie osobis